بررسی اثر تابع پتانسیل بر کشش سطحی مایعات یونی مختلف

در این کار ، برای محاسبه کشش سطحی تعدادی مایعات یونی مختلف ، دوتوان مختلف از شکل عمومی پتانسیل لنارد جونز [ لنارد جونز (3-6) ، لنارد جونز (12-6) و معادله پتانسیل استوک مایر استفاده شد. مدل پتانسیل استوک مایر یکی از مدل های مناسب پیشنهادشده برای توصیف برهم کنشهای سیالات قطبی است. مایعات یونی انتخاب شده برای بررسی، بر پایه ایمیدازولییم ، پیریدینیم و پیرولیدینیم و پی پریدینیم می باشند. پارامتر های پتانسیل با استفاده تطبیق داده های تجربی در از ایزوترم حاصل از هر مدل پتانسیل به دست می آید . اخیرا یک رابطه جدید برای کشش سطحی با استفاده از استدلال های ترمو دینامیکی کریک وود و بوف ارایه شده است. با استفاده از پارامترهای توابع پتانسیل فشار درونی و تابع همبستگی جفتی محاسبه شده و در رابطه بدست امده برای کشش سطحی به کار می رود. برای محاسبه کشش سطحی درمحدوده گسترده دمایی تنها داده های و یک کشش سطحی تجربی مورد نیاز است. این روش قادر به بررسی اثر تغییر شاخه های جاذبه ودافعه پتانسیل?بر روی کشش سطحی است.کشش سطحی محاسبه شده از سه مدل پتانسیل انتخاب شده ، روند داده های تجربی را دارند و انرژی سطح پیش بینی شده به مقدار تجربی آن نزدیک است.همان طور که انتظار می رود برای همه مایعات یونی بررسی شده ، کشش سطی محاسبه شده با استفاده از مدل پتانسیل استوک مایر به مقادیر تجربی نزدیک تر است.